เฟินสไบนาง

ชื่อวิทยาศาสตร์: Nephrolepid sp. วงศ์: Lomariopsidaceae ประเภท: เฟินดิน ลำต้น: ลำต้นเป็นเหง้าสั้น ตั้งตรงหรือเอน มีเกล็ดหรือขนสีน้ำตาลปกคลุม รากเป็นเส้นยาว ทอดเลื้อยไปตามผิวดิน ใบ: ใบประกอบแบบขนนกยาวได้ถึง 3 เมตร ใบย่อยรูปแถบ มีจำนวนมากถึง 100 คู่ ปลายใบเรียวมนถึงแหลม โคนป้าน ขอบจักฟันเลื่อยตื้น ก้านเรียวเล็ก ดูอ่อนช้อยมากกว่าเฟินใบมะขามชนิดเดิมที่จำหน่ายกันในตลาด กลุ่มอับสปอร์: รูปกลม อัตราการเจริญเติบโต: ปานกลางถึงเร็ว ดิน: ชอบวัสดุปลูกระบายน้ำดี แสงแดด: แสงแดดเต็มวันถึงรำไร น้ำ: ปานกลาง การขยายพันธุ์: แบ่งกอ เพาะสปอร์ การใช้งานและอื่นๆ: นิยมปลูกเป็นไม้กระถางแขวนให้ใบห้อยตกลงมาจากกระถาง เลี้ยงง่าย ถ้าปลูกเลี้ยงในสภาพแสงแดดจัด ใบจะสั้นลงและมีสีอมเหลือง

กูดดอย

กูดข้างฟาน/Centipede Fern/Oriental Blechnum/Oriental Hammock Fern ชื่อวิทยาศาสตร์: Blechnum orientale L. วงศ์: Blechnaceae ประเภท: : เฟินดิน ลำต้น: ต้นสูงได้ถึง 1-2 เมตร ตามลำต้นมีเกล็ดรูปแถบสีน้ำตาลปกคลุม   ใบ: ใบประกอบแบบขนนก ปลายคี่ ยาวประมาณ 60-120 เซนติเมตร ใบย่อยรูปแถบ ขอบใบเป็นคลื่น ก้านใบมีสีน้ำตาลอ่อนหรือสีน้ำตาลแดง อับสปอร์: ใต้ใบมีอับสปอร์สีน้ำตาลเป็นแถบแคบ เรียงตามแนวเส้นใบย่อย อัตราการเจริญเติบโต: ช้า ดิน: ชอบดินร่วน ระบายน้ำดี แสงแดด: แสงแดดครึ่งวัน หรือรำไร ชอบอากาศเย็น น้ำ: มาก การขยายพันธุ์: เพาะสปอร์ การใช้งานและอื่นๆ: ปลูกเป็นไม้ประดับแปลง ไม้กระถาง โดยใช้วัสดุปลูกที่มีอินทรียวัตถุสูง เช่น ดินผสมใบก้ามปูกับกาบมะพร้าวสับ หรือใช้จัดสวนแบบทรอปิคอล เกร็ดน่ารู้: มีถิ่นกำเนิดในทวีปเอเชีย หมู่เกาะโพลินีเซีย และออสเตรเลีย

เฟินก้านดำใบเล็ก

Bush Maidenhair Fern/Common Maidenhair Fern ชื่อวิทยาศาสตร์: Adiantum aethiopicum L. วงศ์: Adiantaceae ประเภท: ไม้ใบ/เฟินดิน ความสูง: 30-50 เซนติเมตร ลำต้น: ขึ้นเป็นกอ ทรงพุ่มสวยงาม ใบ: มีรูปร่างคล้ายสามเหลี่ยม ก้านใบเล็กสีดำหรือสีน้ำตาลเข้มเกือบดำ อ่อนโค้ง แต่แข็งแรงและเหนียว เมื่อโตเต็มที่แต่ละใบจะยาว 50-60 เซนติเมตร มีใบย่อยขนาดเล็กจำนวนมาก อัตราการเจริญเติบโต: ปานกลาง วัสดุปลูก: โปร่ง เก็บความชื้น ระบายน้ำและอากาศได้ดี อาจเป็นดินร่วนผสมทรายหยาบและอินทรียวัตถุหรือใบไม้ผุ หรือผสมวัสดุอื่นที่หาได้ เช่น อิฐมอญทุบถ่ายทุบ เศษโฟมหัก น้ำ: ปานกลาง ไม่ขังแฉะ แสงแดด: ควรพรางแสงให้เหลือประมาณ 40-50 เปอร์เซนต์ ไม่ควรถูกแสงแดดโดยตรง ขยายพันธุ์: เพาะสปอร์ การใช้งานและอื่นๆ: ปลูกประดับสวน ให้บรรยากาศของสวนเมืองร้อน หรือปลูกเป็นไม้กระถาง ได้ชื่อวิทยาศาสตร์ตามชื่อประเทศเอธิโอเปีย ซึ่งเป็นสถานที่พบครั้งแรก

เฟินนาคราช

ว่านนาคราช/พญานาคราช/เฟินนาคราชใบหยาบ/ว่านยางู/Giant Hare’s Foot ชื่อวิทยาศาสตร์: Davallia solida (G.Forst.) Sw. วงศ์: Davalliaceae ประเภท: เฟินอิงอาศัย ในธรรมชาติเกาะอยู่กับไม้ใหญ่ ลำต้น: มีเหง้าทอดเลื้อย มีเกล็ดสีน้ำตาลปกคลุม ใบ: เรียงสลับ ใบประกอบแบบขนนก 3 – 4 ชั้น รูปสามเหลี่ยม ยาว 60 – 120 เซนติเมตร ก้านใบเล็ก สีน้ำตาลเข้ม ดิน: วัสดุที่โปร่งร่วนระบายน้ำดี มีอินทรียวัตถุสูง เช่น ดินใบก้ามปูผสมกาบมะพร้าวสับ น้ำ: ปานกลาง ความชื้นในอากาศสูง แสงแดด: รำไร ขยายพันธุ์: แยกเหง้าหรือเพาะสปอร์ การใช้งานและอื่นๆ : นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ ใช้ป้องกันอสรพิษ นิยมพกติดตัวเวลาเข้าป่า ♦ ใช้เป็นสมุนไพร บรรเทาพิษจากแมลงสัตว์กัดต่อยได้ทุกชนิด โดยนำเหง้ามาฝนกับน้ำซาวข้าวหรือเหล้า แล้วทาบริเวณที่เกิดอาการ ♦  ปัจจุบันที่ปลูกเป็นไม้ประดับมี 2 […]